بخوان به نام گل سرخ!
آنک که ایوان کسری شکافت؛
آتشکده فارس خاموشی گرفت؛
دریاچه ساوه خشکید؛
خدایان چوبی و سنگی عرب به زیر افتادند؛
نوری به آسمان شعله کشید که تا فرسنگ ها فراسوتر چشم ها را خیره کرد؛
موبدان خواب های آشفته دیدند ...
و محمد زمزمه زندگی سرود.
آنک که ایوان کسری شکافت؛
آتشکده فارس خاموشی گرفت؛
دریاچه ساوه خشکید؛
خدایان چوبی و سنگی عرب به زیر افتادند؛
نوری به آسمان شعله کشید که تا فرسنگ ها فراسوتر چشم ها را خیره کرد؛
موبدان خواب های آشفته دیدند ...
و محمد زمزمه زندگی سرود.
|
بخوان به نام گل سرخ! آنک که آسمان به خانه گِلین کوچک او رشک برد و سَروهای جهان نزد قامتش سجده آوردند. |
